Op 5 oktober 1945 vond de eerste officiële USKO-repetitie plaats en was de oprichting door Hans Brandts Buys een feit. Brandts Buys wilde als eerste USKO-dirigent het gevoel van eenheid en verbroedering, dat onder Utrechtse studenten tijdens de Tweede Wereldoorlog was ontstaan, conserveren binnen een muziekvereniging. Het USKO moest een plaats zijn waar iedereen ongeacht zijn politieke, maatschappelijke of religieuze voorkeur welkom zou zijn.
Eduard van Hengel werkte als voorzitter van de toenmalige ‘werkcommissie’ nauw met Brandts Buys samen. Hij kan zich de USKO-oprichter nog goed herinneren. ,,Wij verafgoodden Hans Brandts Buys een beetje, van afstand. Het was een intellectueel, een musicus die boeken schreef! Dat sprak ons aan. Het was een meneer, die moeilijk toegankelijk was. Maar hij wilde wel Hans genoemd worden. Hij was ook eigenwijs, vertelde altijd waar hij het niet mee eens was en zei ook openlijk wie hij slecht vond. Het is ook tegenstrijdig dat hij met amateurs werkte. Dat vond hij des te leuker. Hij overtuigde ons ervan dat wat wij deden, bijzonder was. En het was ook bijzonder dat wij in mijn eerste jaar de Hohe Messe uitvoerden. Dat gebeurde niet veel.”
|
|
|
|
Brandts Buys had een enorme liefde en bewondering voor de werken van Johann Sebastian Bach en hij vond Bachs muziek dan ook het perfecte middel om de verbroedering mogelijk te maken. Langzaam maar zeker groeide het USKO uit tot het belangrijkste Utrechtse studentenmuziekgezelschap. Omdat het USKO in de jaren ’50 en ’60 de enige plaats was waar iedereen terecht kon om muziek te maken, bleven de ledenaantallen stijgen tot het nauwelijks te hanteren aantal van 452 in 1986. Dit probleem loste zichzelf op door de komst van andere studentenmuziekgezelschappen met andere bezetting en repertoire. Het USKO heeft vaker te kampen gehad met uit de pan rijzende ledenaantallen, maar kent nu een redelijk stabiel aantal van zo’n 150 leden.
|
|
|
|
De unieke sfeer van vrijheid, toegankelijkheid en gemoedelijkheid die Brandts Buys vanaf de oprichting wilde waarborgen, is tot op heden in stand gehouden. Frans Alkemade, oprichter van de Reünistenvereniging (R-USKO) en decennialang huispianist, ziet binnen het huidige USKO nog altijd deze elementen terug. ,,Zie het USKO als de Wereld. Of beter nog, zie de Wereld als het USKO: de landen zijn de stem- en instrumentgroepen, ieder met hun eigen cultuur en (on)hebbelijkheden. Wie vijandschap kweekt, verprutst het concert. Wie de verschillen juist koestert en in harmonie leert samenwerken met desnoods de grootste idioten, hoort meteen hoe mooi de muziek daardoor kan worden. Dit is eigenlijk alles wat een mens moet leren. Vrede, Geluk, en Liefde liggen dan voor het grijpen,” aldus Alkemade. Brandts Buys heeft het zelf helaas maar kort kunnen meemaken; hij overleed in 1959 in het harnas, tijdens een concert van het Goois Muzieklyceum in Hilversum.
Eduard van Hengel heeft samen met Karin Nelson een historische speellijst ontworpen, waarop alle concerten uit het USKO-verleden staan geadministreerd.
|
|
|
|
